Bespreking door William van de Rakt
Datum: 6-01-2006

Het weekend van zeven dagen

Als je iemand vraagt tijdens het werk “wat zou je nu het liefst willen doen” dan krijg je antwoorden als vissen, op de bank liggen of met de kinderen spelen. Maar zouden ze niet moeten zeggen dat ze het liefst aan het werk zijn. Waarom is werk altijd het laatste dat iemand wil doen?
De mensen menen dat het tegenovergestelde van werk vrije tijd is, maar dat klopt niet, het is nietsdoen. Door de technologische vooruitgang en de 24 uur economie zien we niet langer het verschil tussen vrije tijd en nietsdoen. Tijdens je vrije tijd wordt je gebeld op je mobile telefoon, op zondag middag ben je mails aan het beantwoorden terwijl het je vrije tijd is! Het traditionele weekend is lang geleden al aan zijn eind gekomen.

In het boek “het weekend van zeven dagen” wordt dit feit onder ogen genomen en wordt het gebruikt om te onderzoeken hoe werk leuker kan worden gemaakt. Om dit te verwezenlijken wordt er een balans gevonden tussen werk en persoonlijke hartstochten, zodat beiden in hoge mate bevredigend worden. De werkplek reorganiseren, zowel fysiek als in culturele zin maakt het mogelijk om een weekend van zeven dagen te creëren.

Onderlinge concurrentie tussen werknemers doet zich in alle bedrijven voor, zo ook bij Semco. Echter gebeurt dit bij Semco op een eerlijke manier. Er is respect voor collega's. Semco probeert een democratisch bedrijf te zijn en dat lukt ze, omdat iedereen een gelijke stem heeft en dat iedereen respect moeten verdienen.
Tijdens de werving van nieuwe collega's is Semco niet opzoek naar mensen die een functie komen vullen, maar naar mensen bij wie het click(t) tussen hun persoonlijke levensdoen en dat van het bedrijf. Zoals het boek beschrijft: “als talent een vuurtje is, is ego benzine. Die combinatie kan explosief zijn”. Sollicitanten worden in een groep voor de medewerkers geplaatst geen zenuwslopende individuele gesprekken met hoge bazen, geen verbloeming van de situatie néé ze worden direct met hun toekomstige collega's geconfronteerd en moeten zich presenteren. Deze omstreden sollicitatie procedure wordt in het boek goed omschreven met duidelijke voorbeelden.

Als werknemer in een gewone organisatie heb ik geen idee wat er allemaal in het topmanagement gebeurt. Bij Semco is dit anders daar staan altijd negen stoelen klaar voor de directievergadering, waarvan er twee zijn bedoeld voor gewone personeelsleden op het principe die het eerst komt, die het eerst maalt. Als jij in die vergadering zit dan heb jij net zo veel stemrecht als de directeur.
Dat Semco dit toepast komt van het idee dat Semco al in een vroeg stadium heeft doorgevoerd en dat is zelfmanagement. Iedere werknemer bij Semco doet aan zelfmanagement, niemand heeft een secretaresse, eigen werkplek of eigen parkeerplaats. Iedereen heeft de vrijheid om goed werk te leveren. Het is de vrijheid om betrokken te zijn bij het vormgeven van het bedrijf of om gewoon elke dag op het werk te verschijnen en de toegewezen taken te verrichten. Het is de vrijheid om zelf in de hand te hebben waar ze werken, wanneer ze werken en hoeveel ze daarmee verdienen. Ook betekend zelfmanagement dat werknemers het leiderschap overlaten aan degenen die de gave hebben om anderen te helpen bereiken wat ze willen.

Semco is op dit moment een vooruitstrevend bedrijf met ongeveer 3000 werknemers die zich richt op het gebied van productie, dienstverlening en hightechsoftware.
Als je op de webside van Semco kijkt (http://semco.locaweb.com.br) dan zie je als eerste principe van Semco management model: Be a serious and trusted company
Als elk bedrijf hier een voorbeeld aan zou geven dan ging iedereen met plezier naar zijn werk.
Na het lezen van dit boek loop je de hele dag met het model van Semco in je hoofd, het prikkelt je om ook zo te willen werken. Ondanks dat het boek een goed idee geeft hoe het anders kan, zul je er zelf achter moeten staan en zelf het idee moeten uitwerken. Het boek geeft praktische voorbeelden hoe Ricardo Semler te werk is gegaan maar mist het stukje hoe je dit systeem in je eigen bedrijf implementeert.
Kortom: Het weekend van zeven dagen is een kans, geen bedreiging.