De creatieve synthese

creatieve synthese beoogt een proces dat vanuit zoveel mogelijk gezichtspunten feiten verzamelt om daarna ideeën te genereren, niet door discussie of debat maar door samen nieuwe mogelijkheden te onderzoeken die oplossingen kunnen bieden. Dit is niet gemakkelijk omdat we gewend zijn ideeën te beoordelen als goed of slecht. Maar die zijn nooit goed of slecht! Het zijn gezichtspunten.

-------------------

SEE-HEAR-INVENT-TRYout-EXPERIENCE shite het Creatieve procesmodel

-------------------

Het begrip synthese kent een lange geschiedenis. Socrates was de eerste die nadrukkelijk gebruik maakte van het dialectische proces als de kunst van het logische denken. De bedoeling is dat er een discussie / debat plaats vindt tussen twee tegengestelde gezichtspunten (=these & antithese), waarna uit het debat een synthese ontstaat. Deze benadering is uitgewerkt door de 19e eeuwse filosoof Hegel en door Marx met zijn concept van het dialectische materialisme. Vooruitgang wordt vanuit deze gedachte bewerkstelligd door het noodzakelijke conflict tussen these & antithese. Het is een zich steeds herhalend proces van verandering.
Het is sterk ingeburgerd in onze maatschappij: bij rechtszaken zien we het terug en ook in de politiek waar de regering en oppositie elkaar met (tegengestelde) argumenten om de oren slaan. Op scholen wordt aandacht besteed aan ‘de kunst van het debat’, zakelijke onderhandelingen en ook die tussen werkgevers en vakbonden worden hierdoor gekenmerkt. En uiteraard allemaal met de bedoeling dat door de discussie de juiste manier gevonden zal worden.
En dan herkennen we allemaal het “ja maar effect” *van DIP ( poster) naar DIM en wat een metamorfose kan betekenen



Volgens Edward de Bono worden zelden vraagtekens gezet bij deze benadering, terwijl hier toch enkele ernstige tekortkomingen aan kleven. Dit heeft vooral te maken met het creatieve proces, hierbij is het vooral van belang om samen op elkaars ideeën voort te bouwen. Een brainstorm is een bewuste manier om uit het conflictdenken te stappen; ideeën zijn immers niet goed of slecht (!) Het zijn uitgangspunten om verder uit te zoeken hoe die gerealiseerd kunnen worden. Als we ideeën gaan bestrijden dan steken we alle energie en aandacht in het ongelijk aantonen van de argumenten van de tegen(?!)partij. De dialectische methode bevordert polarisatie: als we het ongelijk van de ander aan kunnen tonen, wordt zonder meer aangenomen dat onze argumenten juist zijn.
Het is echter heel goed mogelijk dat beide zijden het fout hebben of gedeeltelijk gelijk. Een fenomeen dat we nogal eens zien na de verkiezingstrijd als men weer samen moet gaan werken. Polarisatie benadrukt de verschillen en het denken wordt gericht op het ongelijk van de ander bewijzen en niet op probleemoplossing.

voor meer info:
index Creativiteit
* creativiteit kent vele vormen zie beelden van creativiteit..?! en / of klik hier