Een voorbeeld van de toepassing van de integrale psychologie (de vier kwadranten) bij Hoofdstuk4.3 uit Scenario’s voor kennisomgevingen
De integrale visie van deze psychologie levert uitdagende, nieuwe gezichtspunten op omdat ze andere gezichtspunten een specifieke plaats toekent. Vooral het integrale karakter ervan lijkt veel nieuwe mogelijkheden te bieden zodat we bij het ontwerpen en analyseren van organisaties alle vier de hoeken in de opzet kunnen betrekken. Elk kwadrant levert een ander invalshoek of benadering op. Zo voorkomen we een ‘flatland visie’ Elk standpunt dat slechts één invalshoek neemt is per definitie onvolledig. Er zijn twee zijden: links innerlijk en rechts uiterlijk. Zowel innerlijk als uiterlijk wordt verdeeld in individueel [intentioneel en gedrag] en gemeenschappelijk [cultureel en sociaal systeem]. 4 kwadranten AQAL
Qua toepassing kunnen we dit model ook gebruiken voor het creëren van wat lijkt te gaan heten de derde weg. Een belangrijke uitgangspunt voor de Derde Weg is ons te realiseren dat zowel de linker als de rechter kwadranten even reël en belangrijk zijn. De interior (L)factoren zoals waarden, betekenis, de ontwikkeling van bewustzijn) en exterior (R) factoren (economische condities, materiële welvaart, technologisch vooruitgang, sociale veiligheidsnet, etc. ) zullen bij een echte Derde Weg aan de orde komen.
Hier ligt een belangrijk probleem ten aanzien van bewustwording. Het betekent namelijk een ontwikkeling van preconventioneel of egocentrisch wereldbeeld via een conventioneel of sociocentrisch naar een postconventioneel of wereldcentrisch beeld.
Het boek geeft enkele voorbeelden van het transpersoonlijke integrale model. Bij de gezondheidszorg wordt hier een toepassing gegeven.
o Nergens zijn de vier kwadranten zo rechtstreeks toepaspaar als in de gezondheidszorg. De orthodoxe medische beandering is een klassieke Rechtsboven-kwadrant benadering. De aanpak is gericht op de fysieke oorzaak van ziekte. Recente ontwikkeling in m.n. psychoneuroimmunologie hebben aangetoond dat de innerlijke toestand van patiënten een cruciale rol speelt in de genezing. Het Linksbovenkwadrant is een belangrijk onderdeel voor integrale zorg. Het individuele bewustzijn bestaat echter niet in een vacuüm, het ligt besloten in culturele waarden en gewoonten. Hoe een cultuur (Linksonder) een bepaalde ziekte ziet –met zorg of afwijzing- heeft een belangrijke invloed op het genezingsproces. Het kwadrant linksonder betreft het enorme aantal intersubjectieve factoren die in menselijke interactie een rol spelen zoals de communicatie tussen dokter en patiënt en houding van familie en vrienden (bijv. t.o.v. AIDS). Het kwadrant rechtsonder betreft alle materiële, economische en sociale factoren die zelden in het ziektebeeld worden betrokken. Een sociaal systeem dat geen voedsel oplevert zal dodelijk zijn ( hongersnood is helaas nog veel voorkomend). Maar zelfs in ontwikkelde landen zullen de verzekeringsvoorwaarden en kosten bepalend zijn of iemand behandeld zal worden.
De Volkskrant, 8 september 2001: Patiënt eerder beter bij verblijf in groep
Angst is een notoire pijnversterker. Daarom bouwen steeds meer ziekenhuizen verpleegkamers om tot huiskamer. Daar kunnen patiënten met elkaar eten, voor de buis hangen en vooral elkaar steunen. Resultaat: het aantal ligdagen voor heup- en kniepatienten is gezakt van gemiddeld twee weken naar vijf dagen. Vijftien ziekenhuizen hebben gekozen voor een groepsgewijze behandeling van orthopedische patiënten. Deze krijgen veelal op maandag een nieuwe knie of heup en brengen de dagen daarop door in een gezamenlijke huiskamer, eventueel in gezelschap van een partner. Op zaterdag vertrekt iedereen naar huis. 'Sommige patiënten hoeven niet in bed te liggen met hun pyjama aan', zegt orthopeed D. Sauter van het Leyenburg ziekenhuis in Den Haag. Zodra mensen worden behandeld als een zieke, gedragen zij zich ook zo. Heup- en kniepatienten zijn, volgens hem, in principe gezond. De huiskamer-aanpak is ook mogelijk bij hernia's, oogoperaties, vaatverleggingen of gynaecologische ingrepen, meent Sauter. Dit joint care-concept is het idee van een Amerikaanse orthopeed die inzag dat in groepen vaak een aparte dynamiek ontstaat. 'Als er een opstaat, durven de anderen ook', zegt S. Cardinaal van het bedrijf Ortomed dat de formule hier exploiteert. 'Het maakt niet uit of je een vuilnisman en een professor bij elkaar zet. Ze hebben hetzelfde probleem en behoefte aan dezelfde informatie.' Het Bosch Medicentrum begon drie jaar geleden als eerste te experimenteren met groepsgewijze behandeling. De meeste ziekenhuizen zijn echter pas afgelopen jaar begonnen. De eerste evaluaties zijn positief. Niet alleen daalde het aantal ligdagen met ruim de helft, wat duizend gulden per patiënt scheelt, ook werden er meer patiënten geholpen. Zo meldt het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen een halvering van de wachtlijst voor nieuwe heupen en knieën. Het Bosch Medicentrum en het Westfries Gasthuis in Hoorn verdubbelen volgend jaar de capaciteit van huiskamers. Wie gruwt van groepen, mag alleen uitzieken. Net als dementerenden en mensen met hartklachten. Eind dit jaar bieden twintig ziekenhuizen joint care aan, verwacht Ortomed. Volgend jaar vijfentwintig, bijna een kwart van de ziekenhuizen.
N.B. het is de "socio-benadering" zoals die eind jaren zestig/begin jaren zeventig in de psychiatrische ziekenhuizen in zwang kwam! En nu lijkt het een nieuwe ontdekking.
Interessant is de vraag of de bedenker(s) zich bewust zijn van de gekozen ‘derde weg’. Je kunt je voorstellen dat de bewuste toepassing in heel wat (werk)situaties verbeteringen zal opleveren.